Holistyczne podejście w coachingu polega na spojrzeniu na człowieka jak na element systemu. Aby zrozumieć lepiej, czym jest takie podejście warto przyjrzeć się następującym pojęciom:
Holizm traktuje wszelkie zjawiska zachodzące w świecie, w życiu całościowo i organicznie.
Całość nie da się sprowadzić do sumy części.
W psychologii systemem jest zbiór elementów, powiązanych ze sobą relacjami w taki sposób, że stanowią one całość zdolną do funkcjonowania w określony sposób – T. Tomaszewski. Oznacza to, że człowiek, jako element systemu podlega pewnym prawom, np. homeostazy, co oznacza, że dąży do równowagi. Nadmiar wyrównuje niedoborem, niedobór nadmiarem. Choć może to brzmi zbyt filozoficznie przechodząc na grunt coachingu daje się to łatwo wyjaśnić. Ktoś, kto dużo pracy, energii wkłada w pracę zawodową może być narażony na „chęć” systemu wyrównania strat w życiu osobistym. Z drugiej strony zdarzenia, jakich doświadczamy w życiu prywatnym maja wpływ na naszą efektywność w życiu zawodowym.
Coaching holistyczny prowadzić ma do zrozumienia swojej całościowej roli w SYSTEMIE – ŻYCIU, oraz pokazywać działania, które będą zmierzać do harmonii w każdym systemie. Oczywiście wymagana jest tu praca osoby pragnącej zająć się jakością swojego życia czy to biznesowego, czy osobistego. Coaching jak latarka oświetla obszary, których często nie dostrzegamy – nasze relacje z wieloma osobami, które stają na naszej życiowej drodze. Świadomość, ze każda interakcja wpływa na nas jak jeden wielki system pomaga zrozumieć, dlaczego tak a nie inaczej układa się nam życie, odnosimy sukcesy, porażki, radości i smutki. Takie podejście też uwalnia od krępujących norm, reguł. Wyzwala do działania – „Bo człowiek jest wszystkim”. Gdy ktoś pyta mnie, czym zajmuje się coaching najczęściej odpowiadam, jednocześnie rysując prosty rysunek. Pokazuje on cztery obszary, które są zasadniczymi obszarami funkcjonowania człowieka:
W życiu zawodowym mamy często do czynienia z sytuacjami, które są obowiązkami, wynikają ze stosunku pracy. Niekiedy mamy do nich stosunek – powiedzmy – nie najlepszy. Nie jesteśmy przekonani do swoich umiejętności, wiedzy, a ktoś zleca nam jakąś pracę. Odczuwać możemy wtedy dyskomfort, strach, lęk. A przecież wielu z takich sytuacji możemy uniknąć, zmieniając swój sposób patrzenia na siebie, wprowadzając zmiany w komunikowaniu się z innymi, czy też spojrzenie na siebie z perspektywy wielu innych zadań, w których odnieśliśmy sukces. Bywa też tak, że w życiu zawodowym mamy jakiś pomysł, który czujemy, że może dobrze przysłużyć się organizacji. Będziemy to nazywać preferencją. Czegoś chcemy, coś chcemy zrobić. I znów niekiedy idziemy i realizujemy swoje pomysły, a innym razem czegoś nam brak. Wiary w siebie, docenienia swoich talentów. Podobne obszary – obowiązków i preferencji – występują w życiu prywatnym. Musimy odwozić dzieci do szkoły, opiekować się bliskimi, gdy są chorzy i wiele innych a z drugiej strony chcemy pojechać z rodziną na wymarzone wakacje, kupić dom dla rodziny, dać coś od siebie w różnych momentach życia. To wzajemne przenikanie się i wpływanie naszych „żyć” oraz obowiązków i preferencji stanowi system, a podejście całościowe do tak naszkicowanych zagadnień to podejście holistyczne. Oczywiście można zajmować się każdym z tych obszarów oddzielnie i tak najczęściej się dzieje. Warto jednak pamiętać, że gdy coś dzieje się w życiu osobistym może to wpłynąć na naszą sprawność zawodową, a kłopoty w pracy mogą rzutować, na jakość rodzinnego życia.